फुङ्लिङ- ताप्लेजुङका किसानले पछिल्लो समयमा वैकल्पिक खेतीको रुपमा किवी खेती विस्तार गर्दै लगेका छन्। अन्य नगदेबालीको तुलनामा किवी कम लगानीमा राम्रो आम्दानी लिन सकिने जनाइएको छ।
फुङ्लिङ नगरपालिका-११ बमबहादुर भट्टराईले अलैँची बगानमा किवी खेती विस्तार गर्दै लगेका छन्। उनले भने, 'अलैँचीको विकल्पका रुपमा किवी खेती विस्तार गर्दै लगेको छु।' अलैँचीमा विभिन्न रोग तथा मूल्यमा उतारचढाव आइरहने भएकाले अलैँचीको विकल्पमा किवी खेती विस्तार गर्दै लगेको उनको भनाइ छ।
सोही वडाकाे लालीखर्क क्षेत्र एक पर्यटकीय क्षेत्र हो। तर सडक विस्तार भएसँगै लालीखर्क ओझेलमा पर्दै गएपछि शुक्रराज लिम्बूले पर्यटकीय क्षेत्रमा किवी खेती विस्तार गरेका छन्।
लालीखर्कमा पर्यटक आउजाउ शून्य भयो। होटल बन्द भयो। छरछिमेक घर छोडेर बसाइँ सरेर गए। पर्यटकको खचाखच हुने लालीखर्कका फाँटमा उराठ लाग्न थाल्यो। पर्यटकको क्याम्प क्षेत्र सुनसान भएसँगै केही होटल सञ्चालकले आफ्नो घर त्यत्तिकै छोडेर बसाइँ सरेर गएका छन्। घर भने त्यत्तिकै छ।
स्थानीय युवा लिम्बूले भने सुनसान भएको लालीखर्कका फाँटमा सम्भावनाको खाेजी गर्न थाले। रित्तिएको बस्तीमा उजाड बनाउने सपनाका साथ वैकल्पिक सम्भावनाको खोजी गर्ने क्रममा किवी खेतीले लिम्बूको मन तान्यो।
उनले किवी खेती गर्न थाले। लालीखर्कका फाँटमा किवीको बोट झाङ्गिन थालेको छ। सात रोपनी क्षेत्रफल जमिनमा किवी खेती विस्तार गरेकाे उनले बताए। अर्को वर्षदेखि व्यावसायिक उत्पादन हुने उनको भनाइ थियो। कृषि ज्ञान केन्द्र ताप्लेजुङले किवी किसानलाई पाँच लाख रूपैयाँ अनुदान दिएको छ। पाँच लाख रूपैयाँ अनुदानबाट किवीको फलामे थाङ्क्राको व्यवस्थापन गरेको किसान लिम्बूले बताए।
जिल्लामा पछिल्लो समय किवी फलको व्यावसायिक खेती गर्न थालिएको छ। किवीबाट राम्रो आम्दानी हुन थालेपछि किसानले व्यावसायिक खेती लगाउन थालेका हुन्। खेतीमा संलग्न किसानले किवी फल आम्दानीको राम्रो स्रोत बनेको बताउने गरेका छन्।
फुङ्लिङ-७ का स्थानीय राजकुमार गुरुङले आफ्नो चार रोपनी क्षेत्रफल बराबरको जमिनमा किवी खेती लगाएको र सोबाट राम्रो आम्दानी भइरहेको सुनाए। यहाँले कमै, कोदोजस्ता खेती गर्ने बारीमा किवी खेती विस्तार गरेका हुन्।
६ वर्षअघि व्यावसायिक किवी खेती सुरु गरेका गुरुङले तीन वर्षयता किवी खेतीबाट राम्रो आम्दानी लिँदै आएको बताए। उनले गत वर्ष किवीबाट दुई लाख ५० हजार रूपैयाँ आम्दानी गरेको र यस वर्ष पनि हाल धमाधम किवी बिक्री गर्न सुरु भएकाले राम्रै आम्दानी हुनेमा विश्वस्त रहेको उनले बताए। उनका अनुसार यस वर्ष किवीको बजार मूल्य पनि राम्रो रहेको छ।
उनीजस्तै जिल्लामा धेरै किसानले किवीको व्यावसायिक खेती गर्दै आएका छन्। फुङ्लिङ नगरपालिकाबाहेक सिरिजङ्घा, फक्ताङ्लुङ, सिदिङ्वा, मैवाखोला गाउँपालिका लगायतका क्षेत्रमा स्थानीय किसानले व्यावसायिक किवी खेती लगाएका छन्।
एक पटक बिरुवा रोपेपछि धेरै वर्षसम्म फल्ने भएकाले किवीबाट राम्रो फाइदा हुने सिरिजङ्घा-५ पेदाङका स्थानीय खेलप्रसाद बुडाक्षेत्रीले बताए। सुरुमा जिल्लामा किवी खेती विस्तार गर्नुपर्छ भनेर विभिन्न किसानलाई प्रेरित गर्दै किवी खेतीका अभियान्ताका रूपमा परिचित बुडाक्षेत्रीले किवी आम्दानीको भरपर्दो र राम्रो स्रोत भएको बताए।
आम्दानीको राम्रो स्रोत बन्ने अधिक सम्भावना बोकेको किवी फलका लागि व्यवस्थित बजारको आवश्यक रहेको उनको भनाइ छ। उनले भने, 'बजार अभावका बाबजुद किसानले खेतीमा गरेको लगानीअनुसार निकै राम्रो आम्दानी गरिरहेका छन्।'
किवीको स्थानीय बजार मूल्य प्रतिकिलोग्राम दुई सय ५० /रूपैयाँसम्म रहेको छ। हाल किवीको मौसम सुरु भएसँगै अर्थात् पाक्न थालेपछि धमाधम बिक्री गर्न सुरु गरेको किसानको भनाइ छ। सदरमुकाम फुङ्लिङसहित स्थानीय बजारमा किवी बिक्री गर्दै आएका किसानले जिल्ला बाहिर झापा, मोरङ र सुनसरीलगायतका व्यापारीबाट पनि किवीको माग हुन थालेको किसान अमृता गुरुङले बताए।
फलफूलको राजा उपनामले परिचित फल किवीले बजार विस्तार हुँदै गएको छ। ताप्लेजुङसहित पूर्वका अधिकांश पहाडी तथा हिमाली जिल्लाका किसानले किवीको राम्रो बजार देखेपछि किवीखेतीप्रति प्रभावित भएर किवीखेती गर्न थालेका छन्।
ताप्लेजुङमा सात/आठ वर्षअघिदेखि किसानले किवीखेती सुरु गरेको पाइन्छ। अहिले धेरै किसानले व्यावसायिकरूपमा किवीखेती लगाउन सुरु गरेका छ। किसानले लगाएको खेतीबाट किवी उत्पादन हुन थालेसँगै बजारमा किवीको माग निरन्तर बढ्दै गएको छ। गत वर्ष ताप्लेजुङमा सुरुमा प्रतिकिलो ६ सय रूपैयाँसम्म खरिद/बिक्री भएको किसानहरूको भनाइ छ।
फक्ताङ्लुङ-४ इखाबुका स्थानीयवासी बुद्ध काम्बाङले पनि किवीबाट राम्रो फाइदा लिन सकिने अवस्था रहेको बताए। शीतभण्डारको व्यवस्था भएमा किवीलाई लामो समयसम्म राखेर उपभोग गर्न सकिने उनको भनाइ छ। किवीलाई प्रशोधन गरेर जुस, वाइनलगायत पेय बनाएर उपभोग गर्न सकिने र यसबाट किसानले आम्दानी गर्नसक्ने अवस्था रहेको उनले बताए। रासस
