गण्डकी- गण्डकी प्रदेशमा यस वर्ष चार अर्ब १७ करोड २७ लाख रूपैयाँ बराबरको सुन्तला उत्पादन भएको छ। कृषि विकास निर्देशनालयको प्रारम्भिक आँकडाअनुसार ६६ हजार पाँच सय ७८ मेट्रिक टन सुन्तला उत्पादन भएको हो।

प्रदेशका नौ जिल्लामा पाँच हजार सातसय तीन हेक्टरमा सुन्तला उत्पादन भएको निर्देशनालयका कृषि अर्थ विज्ञ मनोज पौडेलले जानकारी दिए।

'किसानले पाउने प्रतिकिलो सुन्तलाको औसत मूल्यका आधारमा यो वर्ष चार अर्बभन्दा बढीको सुन्तला उत्पादन भएको छ', उनले भने, 'सबैभन्दा बढी स्याङ्जामा एक अर्ब ७१ करोड ६३ लाख ९० हजार रूपैयाँ बराबरको सुन्तला फलेको छ।'

कृषि अर्थ विज्ञ पौडेलका अनुसार तनहुँमा ६४ करोड २० लाख रूपैयाँ, गोरखामा ४० करोड २० लाख रूपैयाँ, पर्वतमा ३८ करोड ३६ लाख रूपैयाँ, म्याग्दीमा ३४ करोड २१ लाख रूपैयाँ, बागलुङमा २६ करोड ४६ लाख रूपैयाँ, कास्कीमा २५ करोड ९६ लाख रूपैयाँ, नवलपुरमा १३ करोड ३९ लाख रूपैयाँ र लमजुङमा तीन करोड रूपैयाँ बराबरको सुन्तला उत्पादन भएको हो। 

यस वर्ष स्याङ्जामा १९ सय ५० हेक्टर, तनहुँमा नौसय ६८ हेक्टर, गोरखामा सातसय ४६ हेक्टर, पर्वतमा चारसय ६५ हेक्टर, म्याग्दीमा चारसय २५ हेक्टर, बागलुङमा तीन सय ७७ हेक्टर, कास्कीमा पाँच सय ४१ हेक्टर, एक सय ६१ हेक्टर र लमजुङमा ८० हेक्टर क्षेत्रफलमा सुन्तला उत्पादन भएको हो।

यस वर्ष ११ प्रतिशतले सुन्तला उत्पादन वृद्धि भएको निर्देशनालयले जनाएको छ। दुई वर्षअघि ५० हजार आठ सय ५० मेट्रिकटन सुन्तला उत्पादन भएकामा यो वर्ष बढेर ६६ हजार पाँचसय ७८ मेट्रिकटन सुन्तला उत्पादन भएको हो।

बर्सेनि सुन्तलाखेतीको क्षेत्रफल विस्तार पनि भइरहेको छ। देशमै सबैभन्दा धेरै सुन्तलाखेती हुने स्याङ्जाले बर्सेनि उत्पादनको ठूलो हिस्सा ओगट्छ।

गण्डकीमा मुस्ताङ र मनाङ जिल्लामा भने सुन्तलाखेती हुँदैन। किसानले पाउने प्रतिकिलो सुन्तलाको औसत मूल्य ६७ रूपैयाँका आधारमा उत्पादनको कुल मूल्य निर्धारण गरिएको कृषि अर्थ विज्ञ पौडेलले जानकारी दिए। सुरुमा केही कम मूल्य परेपनि पछिसम्म बोट र चिस्यान केन्द्रमा राखेर बेच्ने किसानले सुन्तलाको भाउ बढाउँदै लैजान्छन्।

जिल्लागत रुपमा पनि सुन्तलाको औसत मूल्य फरक-फरक रहेको छ। किसानको बगैँचाबाट बजारमा आएपछि पाउने बिक्री मूल्यको त लेखाजोखा नै नहुने निर्देशनालयले जनाएको छ। जिल्लाहरुले पठाएको प्रतिवेदन र आँकडा विश्लेषण गरेर प्रदेशभरिको उत्पादन सार्वजनिक गर्ने गरिएको हो। नयाँ बोटले फल दिन थाल्नु, उत्पादन क्षेत्र विस्तार, बगैँचाको सही व्यवस्थापन जस्ता कारणले सुन्तला उत्पादनमा बर्सेनि वृद्धि हुँदै आएको निर्देशनालयले जनाएको छ।

मुस्ताङ र मनाङबाहेक प्रदेशका नौ जिल्लामा गरी कुल आठ हजार पाँचसय १६ हेक्टरमा सुन्तलाखेतीले ओगटेको छ। रोगकिराको प्रकोप, कलमी बिरुवाको अभाव, बगैँचा व्यवस्थापन, सुन्तला टिप्नेदेखि, सुरक्षित भण्डारण र ढुवानी, बजारको अभाव जस्ता समस्या सुन्तला किसानले बेहोर्दै आएका छन्। बोट सुकेर मर्ने रोग, औँशे किरालगायतले पनि सुन्तलाखेतीमा क्षति पुर्‍याउने गरेको छ।

सुन्तलाखेती विस्तार र व्यवसायीकरणका लागि सुन्तला ‘सुपर जोन’, ‘जोन’, ‘पकेट’ र ‘ब्लक’ कार्यक्रम सञ्चालित छन्। बागलुङ, पर्वत र म्याग्दीका केही स्थानीय तहलाई समेटेर सुन्तला ‘जोन’ बनाइएको छ। ‘सुन्तला जोन’मा बागलुङको बिहुँ, सिगाना, पर्वतको बाँसखर्क, सालिजा, लेखफाँट, म्याग्दीको बास्कुनालगायतका गाउँ पर्छन्। स्याङ्जामा सुन्तला ‘सुपरजोन’ कार्यक्रम लागु भइरहेको छ। सुरुमा केही स्थानीय तहका सीमित वडामा मात्र सञ्चालन गरिएको उक्त कार्यक्रमलाई पछि जिल्लाभर विस्तार गरिएको हो।

स्याङ्जाका करेनडाँडा, जैसीडाँडा, राङ्खोला, अर्जुनचौपारीलगायत गाउँ सुन्तलाखेतीका लागि बढी चिनिन्छन्। तनहुँको म्याग्दे गाउँपालिका, गोरखाको सहिद लखन गाउँपालिकामा पनि सुन्तला उत्पादन राम्रो हुन्छ। यहाँ उत्पादित सुन्तला पोखरालगायत प्रदेशभित्रैका सहरी क्षेत्रमा बढी खपत हुन्छ।

व्यापारीले नारायणगढ, काठमाडौंलगायत ठाउँमा पनि बिक्रीका लागि पुर्‍याउँछन्। पर्वतको जलजला गाउँपालिका-१ बाँसखर्कका अगुवा सुन्तला किसान मेखबहादुर खत्रीका अनुसार यो वर्ष बाँसखर्कमा मात्र १८ करोड ४४ लाख ४७ हजार रूपैयाँको सुन्तला उत्पादन भयो।

त्यहाँ १५ सय रोपनी जमिनमा सुन्तलाखेती गरिएकामा फल दिने बोट २६ हजार सातसय छ र हुर्कँदै गरेका बोटको सङ्ख्या २४ हजार चारसय ४५ रहेको उनले बताए। कुल ५१ हजार एकसय ५१ बोट रहेकामा सबै बोटले फल दिँदा केही वर्षमा उत्पादन दोबर बढेर झण्डै ४० करोड रूपैयाँ हाराहारी पुग्ने अनुमान गरिएको छ।

अगुवा कृषक जतबहादुर खत्रीको बगानमा वर्षमा ३५ लाख रूपैयाँ बराबरको सुन्तला फल्ने गरेको छ। उनले २५ रोपनी जमिनमा सुन्तलाखेती गर्दै आएका छन्।

अगुवा किसान शान्तबहादुर छिन्तेलले वार्षिक २३ लाख रूपैयाँ र हेमबहादुर अर्मजाले १९ लाख रूपैयाँ बराबरको सुन्तला उत्पादन गर्दै आएका छन्। तेजबहादुर खत्री र नरबहादुर पाइजाले सुन्तलाको नर्सरी सञ्चालन गर्दै आएका छन्।

'व्यवासायिक सुन्तलाखेतीले बाँसखर्कका किसानको जीवनस्तर नै बदलिएको छ, सुन्तला बेचेर वर्षको पाँच लाखदेखि ४० लाख रूपैयाँसम्म कमाउने किसान यहाँ हुनुहुन्छ', अगुवा किसान मेखबहादुर खत्रीले भने। बाँसखर्कको सुन्तला पोखरा, मुग्लिन, नारायणगण, काठमाडौंलगायत ठाउँमा जाने गरेको उनको भनाइ छ। 

उनका अनुसार जलजला-१ को मालगाउँ र घुमाउने तालको केही ठाउँबाहेक बाँसखर्कको अधिकांश क्षेत्रमा सुन्तलाखेती हुँदै आएको छ। विसं १९९७/९८ तिर बाँसखर्कको बजारमारे र वीरमारेमा केही सुन्तलाका बोट देखिएको र त्यसपछि समयक्रममा सुन्तलाखेती विस्तार हुँदै आएको उनले बताए। विसं २०२८ मा कृषि विकास बैंकले सुन्तलाखेती गर्ने किसानलाई ऋण दिन थालेपछि बाँसखर्कमा सुन्तलाखेती सुरु भएको गाउँका अगुवा किसान बताउँछन्। 

पोखरासम्म सडक पहुँच विस्तार भएपछि विसं २०५२/५३ देखि बाँसखर्कका किसानले व्यावसायिक रुपमा सुन्तलाखेती सुरु गरेका हुन्। दुईसय ३९ घुरधुरी रहेको बाँसखर्कका अधिकांश किसान सुन्तलाखेतीमा आबद्ध छन्। किसानले सुन्तलाखेतीको विकल्प देख्न छाडिसकेका छन्।

गण्डकी प्रदेश सरकारका कृषि, भूमि व्यवस्था तथा सहकारीमन्त्री पद्यमा जीसी श्रेष्ठले सुन्तलाको पकेट क्षेत्र विस्तारका लागि प्रदेश सरकारले सहयोग गर्दै आएको बताए। 'सरकारले सुन्तलाखेती गर्ने किसानलाई सीप र प्रविधि हस्तान्तरणमा ५० प्रतिशतसम्म अनुदान उपलब्ध गराउने योजना ल्याएको छ', उनले भने। रासस